Baranovitsji (Russisch: Барановичи; Wit-Russisch: Баранавічы, Baranavitsjy, Pools: Baranowicze) is een stad in het zuidwesten van Wit-Rusland, in de oblast Brest, aan de spoorweg die Brest en Minsk met elkaar verbindt. De stad zelf heeft 168.553 inwoners (2004). In 2018 telde de stad 179.000 inwoners, daarbij 7700 die tot 2013 in toen nog zelfstandige aangrenzende dorpen woonden.
Baranavitsj ontstond in de jaren 1870 als belangrijk spoorwegknooppunt in het westen van het keizerrijk Rusland. Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog bevond het hoofdkwartier van de Generale Staf van het Russische leger zich in de stad. In het eerste oorlogsjaar werden alle acties van het leger van hieruit aangestuurd. Na de Grote Russische terugtrekking in de nazomer van 1915 lag de stad aan het front. In de zomer van 1916 werd de stad en verdere omgeving toneel van het door de Russen uitgevoerde maar verloren offensief van Baranavitsj, dat binnen enkele weken 100.000 soldaten het leven kostte. Tussen de beide wereldoorlogen hoorde de stad bij Polen en werd in meerderheid door Polen en Joden bewoond.
Tijdens de Pools-Russische Oorlog (1919-1921) werd de stad in maart 1919 door Polen bezet. De Sovjets veroverden het op 17 juli 1920 waarna de Polen op 30 september 1920 de stad weer innamen. In 1921 telde Baranavitsj meer dan 11.000 inwoners, waarvan 67% Joden. In 1939 waren er bijna 30.000 inwoners. Na de Poolse Veldtocht door de Duitsers, begin september 1939, werd de stad op 17 september 1939 ingenomen door de Sovjet-Unie, krachtens de afspraken in het Molotov-Ribbentroppact. Na de Duitse Operatie Barbarossa werd de stad op 25 juli 1941 ingenomen door de Wehrmacht.
